Selectiefouten kosten werkgevers veel geld. Maar een verkeerde arbeidskeuze of keuze voor de verkeerde werkgever doet veel pijn bij de medewerker. Daarom hebben assessments niet alleen een plaats in het managementinstrumentarium. Zij laten zich ook uitstekend inzetten op aanvraag van de kandidaat zelf. De mens is immers eigenaar van zijn eigen loopbaan. 'De nieuwe assessmentgids; het psychologisch onderzoek' van Wim Bloemers bereidt kandidaten effectief voor op de juiste keuze: wie ben ik en waar kom ik tot mijn recht?

 

Jaren geleden waren assessments alleen nog maar voor de 'happy few' onder leidinggevenden. Dat is nu anders. Managers maken gebruik van assessments bij vacatures om te doorgronden of externe maar ook interne kandidaten voldoen aan het opgestelde profiel. De 'nieuwe assessmentgids' wil niet vanuit een 'tegencultuur' de testen en andere instrumenten verslaan. Wat zij wel beoogt is een kandidaat voor te bereiden op een assessment ('net een schriftelijke cursus', meldt de inleider). Daartoe is het boek toegankelijk en enthousiasmerend geschreven.

 

Tegenwoordig zien we steeds vaker dat mensen min of meer gedwongen ZZP-er worden, of dat zij enkele deeltijdbanen combineren. De mens is steeds meer 'manager van zijn eigen levenspad' en dat geldt dus ook voor zijn loopbaan. Een kernvraag die zich in dat soort gevallen aandient, luidt: wat zijn mijn sterkten en hoe ga ik met minder ontwikkelde talenten om in welk soort werksituaties? Een assessment nieuwe stijl is daartoe een uitstekend beoordelingsmoment. Met 'nieuwe stijl' bedoelt Bloemers die autonome kandidaat die dus zelf vraagt om een assessment. Daarnaast is er natuurlijk nog altijd de kandidaat die zich vanuit de 'verticale', door het management opgelegde, opdracht aandient voor een assessment.

 

Bloemers zet goed uiteen wat een assessment is en hoe ze er uitzien. Ook het assessment rapport bespreekt hij. Een rapport dat eigenlijk een talige beschrijving is van wat vaak getalsmatige uitkomsten van testen 'zeggen'. Die 'formule' wordt dus in een narratief omgezet met het gevaar dat sommige talige begrippen verschillende interpretaties kunnen krijgen. Wat meer nadruk kon Bloemers geven aan niet-ethische toepassingen van assessments en dan vooral ten aanzien van de verspreiding van de rapporten. Ook daar moet je mensen op voorbereiden.

 

Bloemers besteedt in een bijzonder interessant hoofdstuk ook aandacht aan integriteitsvragenlijsten. Kun je op basis van die vragenlijsten uitspraken doen over mogelijk 'gestoord' gedrag van een kandidaat binnen een organisatie? Dat is nog wat lastig om te zeggen met deze relatief nieuwe vragenlijsten. Maar het is natuurlijk ook lastig om 'gestoord' goed te omschrijven. Daarbij, Bloemers spreekt alleen over individuen die een assessment ondergaan. Maar hij betrekt er niet bij dat het collectief organisatiegedrag soms gestoord is. Of juist de opdrachtgevende directeur. We hebben immers de afgelopen jaren veel vernomen over gestoord gedrag van topmanagers in de financiële wereld, onderwijsinstellingen en woningbouwcorporaties.

 

Bloemers is een specialist is op het gebied van assessments; dat proef je in dit toegankelijke boek. Hij hoopt ermee mensen in staat te stellen dat zij meer zicht krijgen in wat voor persoon je bent en waar je mogelijkheden en grenzen liggen. Dit oefenboek 'De 'nieuwe assessmentgids' kan menigeen op weg helpen om de juist keuzen te maken op zijn eigen carrièrepad. Daarnaast zullen ook vakspecialisten en HR professionals baat hebben bij deze studie vanwege het brede scala aan testen, vragenlijsten, interviews en simulaties.