De CEO van AKZO ageert tegen het bedrijfsleven in de VS. Zij zien een bedrijf als een bouwdoos waar je het ene naar het andere bedrijf als legostenen aan toevoegt. Dat doen ze om de aandeelhouders te plezieren. Maar AKZO als jager is daar niet anders in. Zij voegde in de afgelopen jaren het zeer oer-Zweedse Nobel en het oer-Brits bedrijf ICI aan AKZO toe. Toch ook om de aandeelhouders te plezieren?

 

Daarom ook stootte AKZO een paar jaar geleden Organon af. De O van AKZO stond voor de 90-jarige multinational Organon met een rijke historie op het gebied van de ontwikkeling en productie van geneesmiddelen. Door het sterke innovatieve karakter van Organon was zij een topspeler op het gebied van life science. Haar kwaliteitscontrole en het innovatieve vermogen hebben veel impact gehad op deze sector.

 

Jaarlijks werden tientallen onderzoek contracten afgesloten met universiteiten en innovatieve researchbedrijven. Organon was dan ook een van de stimulerende aanjagers voor de overheidsinvesteringen in het Top Institute Pharmaceuticals. Met het geld van de belastingbetaler werd het onderzoek in Nederland geïntensiveerd voor farmaceutisch en biomedische onderzoek. Daarnaast was Organon een betrouwbare werkgever. Maar daar kwam een einde aan.

 

Een paar jaar geleden was de AKZO-directie bijna zo ver om Organon op de beurs te introduceren. Maar Schering-Plough uit de VS bood wat meer geld. En dat kwam de aandeelhouders goed uit. Schering plukte enkele veelbelovende producten als legosteentjes uit Organon en verkocht de rest aan Merck. Deze Amerikaanse multinational haalde op haar beurt het restant aan legosteentjes uit de research en zette de lege legodoos op de stoep voor de vuilophaaldienst in Oss. En de AKZO directie handhaafde ‘gewoon’ de O in haar bedrijfsnaam; de O van Organon dus. Het bedrijf dat het prestige van deze chemie- en coatinggigant gedurende jaren had opgevijzeld.

 

De kranten stonden er vol van; niet door concurrentie genekt maar door een eenvoudig besluit op het Amerikaanse hoofdkantoor van Merck eindigt een Nederlands industrieel icoon. De minister van economische zaken reageerde in die tijd laconiek: we kunnen ons als regering niet mengen in bedrijfsinterne aangelegenheden.

 

AKZO zal nu proberen haar legodoos van de divisie chemie in de verkoop zetten. Daarmee kan zij aardig wat geld verdienen en dus de aandeelhouders plezieren. Dus weer schuiven met legodozen en mensen. De directie hoopt dat PPG, de agressieve overnemende partij uit Pittsburgh, AKZO dan niet langer als prooi beschouwt. Maar voor hoe lang? Want niet de menselijke maat of maatschappelijke omstandigheden bepalen het spel. Het zijn de beursspelregels die het spel bepalen van het schuiven met legodozen.